Tak się zupełnie urządzają i pieką, jak poprzedzające, z tą tylko różnicą, iż ususzony i dobrze utarty szafran sypie się i rozprowadza w mleku, w którem następnie rozczyniają się pierogi; albo też szafran prosto sypie się w proszku do ciasta, po mocnem ubiciu i rozmieszaniu, szafran się rozejdzie i zaprawi wszystkie jego cząstki. Niektórzy moczą też szafran w spirytusie lub wodzie, lecz to bardzo zły sposób, spirytus bowiem ściska ciasto, i takie nigdy już równie pulchnem nie będzie, jak to, co się piecze na samem tylko mleku. Na wyżej wymienioną ilość ciasta dość łuta szafranu, aby dosateczny był zapach i kolor.
zaczerpnięto z "Gospodyni Litewskiej"
zaczerpnięto z "Gospodyni Litewskiej"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz